Khashuri-Kutaisi (Gürcistan Bisiklet Turu-6)

Sabah kalktığımda nedendir bilmem üzerimde bir ağırlık vardı. Zar zor uyku tulumumun içinden çıkabildim. Elimi yüzümü yıkamak için çadırdan dışarıya çıktığımda yağmur hafif hafif atıştırıyordu. Yağmur atıştırdığı için kahvaltımızı biraz ilerimizdeki bir çardağın altında yaptık. Zannediyorum yakındaki köyün sakinleri özel günlerde bu çardağın altındaki masanın etrafında toplanıyorlar. Ardından bisikletlerimizi hazırlayıp yola koyulduk.

Yağmur yola yeni çıktığımız anlarda şiddetini artırınca yağmurluk görevi gören battal boy bir çöp poşetini sırtıma geçirdim.

Ancak yağmur çok kısa sürünce çıkarıp çantaya koydum tekrar kullanmak için. Khashuri’nin merkezine vardığımızda Başında ay yıldızlı bir Türkiye şapkası olan Azerbaycanlı bir çocukla yeni muhabbete koyulmuştuk ki, çocuk bizi uyardı lastiklerinizin havası boşalmış diye. Aynı anda, aynı yerde patlayan lastiklerin tamiriyle uğraşırken Süleyman(Azerbaycanlı çocuk) bize yardım etti. Süleyman 10 yaşında imiş. Uzun süredir Gürcistan’da yaşıyorlarmış. Buna rağmen oldukça güzel bir Türkçeye sahip. Babası Antalya’da çalışıyormuş. İşimiz bitince Süleyman’a teşekkür edip vedalaştık. Şükür, bugün de Türkçe konuşan birisiyle karşılaştık Gürcistan’da. Genelde iniş olan bir yolla Zestafoni’ye erken bir saatte vardık.

İki gündür bisikletimin arkasında bir tanesini bile kırmadan taşıdığım 5 yumurtayı kırıp öğle yemeği faslının üzerinden geçtik Zestafoni'ye nazır bir tepede. Zestafoni'den sonra yine yemyeşil bir coğrafyada huzur içinde pedallayarak Kutaisi’ye vardık. Kutaisi oldukça büyük ve güzel bir şehir gibi duruyor ancak şehir içinde uzunca bir süre yol almamıza rağmen henüz şehir merkezini gösteren bir tabela ile karşılaşmadık.

Kutaisi’de öncelikle şehir merkezine ulaşıp; sonrada uygun fiyatlı bir hostel bulmak istiyorduk. Şehir merkezini gösteren bir tabela ile karşılaşamayınca Türkiye’ye otobüs bileti satan bir yazıhaneki görevli gürcü kıza şehir merkezini sorduk; ancak kız çok uğraştı ama bir türlü tarif edemedi. Sonunda gönüllü olarak arabasıyla bizim önümüzden oldukça karışık ve uzun bir yoldan şehir merkezine kadar giderek bizi şehir merkezine ulaştırdı.

Gün batmak üzereyken Kutaisi’nin merkezinde ufak bir tur attık. Bana Tiflis’ten daha güzel bir kent gibi geldi. Caddeler daha geniş, binalar daha bakımlı. Birkaç yere kalacak yer sorduk. Tarif edilen yeri ararken tabelası bile olmayan Rus yapımı bir binaya fiya sorduk. Kişi başı 70 Larilik(85 TL) fiyatı duyunca dudağım uçukladı ve hemen uzaklaştık olay yerinden. Kim demişti bana “Gürcistan ucuz.” diye! En azından duş alabileceğimizi düşünerek Kutaisi girişinde görmüş olduğumuz Türk tır parkına gitmeye hazırlanırken yolumuz üzerindeki bir otele de fiyat sorduk. Başlangıçta 35 Lari olan fiyatı 25 Lariye indirdik kahvaltıdan feragat edip. Odamız oldukça yüksek tavanlı, 3 kişilik ve klimalı. Fiyatına göre fena bir yer değil. Bisikletlerimizi arka bahçeye bırakıp duşumu aldım. Elbiselerimi yıkayıp astım. Akşam yemek yemek için şehir merkezine gittik. Yemek yediğimiz mekanda Türkçe bilen bir gürcüden yarın gideceğimiz yol hakkında bilgi aldık. Gece karanlığında şehri dolaştık, fotoğraf çektik. Bu işleri bitirince yatmak üzere otelimize döndük. Zaten bugün daha fazla yoruldum sanki. 111 km yol yaptık ve hava çok sıcaktı. Dinlenmemiz lazım. Yarın dinlenmek için öğlene kadar yatmayı düşünüyoruz. Eğer ulaşabilirsek Tsegeri’ye kadar pedallamayı planlıyoruz.