Ya Başına Bir Şey Gelirse

Bırak bu işleri. Ya başına bir şey gelirse! -En fazla ne olabilir? -Ne olacak; bir yerlerde nalları diker kalırsın. " Muhakkak ki, her nefis ölümü tadacaktır." Ölümden korkmuyorum; iyi yaşayamamaktan korkuyorum. Nasıl, nerede, ne zaman, kimden, ne şekilde doğduğumuz bizim tercihimizle ilgili değildi. Nasıl, nerede, ne zaman ve ne şekilde öleceğimiz de bizim istediğimiz şekilde olmayacak; ama can alıcı bir nokta var ki nasıl yaşadığımıza çoğumuz az buçuk müdahale edebiliriz.


Arkadaşım sen yine de bırak bu işleri; bir sürü tehlike var! Ya vahşi hayvanlar! Doğadaki vahşi hayvanların çoğu çok haklı ve gerekli olarak insandan kaçmaya meyillidir. Hak vermiyor da değilim. Ben hayvan olsam; ben de kaçardım insandan. Bela arayacak değilim ya.

Hayvanların çok azı kendini çok zorunlu hissetiği durumlarda çok nadir olarak insanın karşısına çıkar. Yavrusunu korumak istediği anlarda ve yaralıysa kendini savunma vb gibi içgüdüleri nedeniyle insana saldırabilir. Eğer bir gün bir vahşi hayvanla burun buruna gelir ve kapışmamız kaçınılmaz olursa ona fazla zorluk çıkarmam.

Benim korkum; insanın insana basit, insansı nedenlerle ettiği kötülük. Bir insan niçin yaşar? Bir insana neden bu kadar basit nedenlerle kötülük eder. Bir insan neden bir yaprak gibi olamaz mesela? Oysa bir yaprak ne kadar güzel yaşar ve ölür. Bir gün yere düşeceğini hiç aklına getirmez, sürdürür yaşamını iyi yaşayarak, faydalı yaşayarak. İnsan bir yaprak gibi olmayı, bir yaprak gibi ölmeyi istiyor, ama insanız işte; ne yapalım. Her şeye rağmen dünyadaki iyi insan sayısı kötü insan sayısından çok daha fazla. İşte bu yüzden durmayın, yola çıkın; iyi insanları bulun.

Nasıl ölmek istersin sorusunu cevaplamam çünkü şu anda ben varım; ölüm yok. Bu yüzden nasıl yaşamak istediğimle ilgili bir şeyler söyleyebilirim. Keşkelerimin ne kadar da çok olduğunu düşünerek ölmek istemem. Ölüm anım geldiğinde geride kalanların, hayatına dokunduklarımın hiç birine bir zararım dokunmamış olmalı, hayatına azıcık dokunduklarımı zerre kadar mutlu etmiş olmalıyım.

Bir yaprak gibi ölemesem de bir yaprak gibi yaşamalıyım. Kendime de zaman ayırmış olmalıyım. Zaman zaman toprakla haşır neşir olmalıyım ki yatmak zamanı geldiğinde, toprağa teslim edildiğimde yerimi yadırgamamalıyım. Ölmekten korkmamalıyım; iyi yaşayamamaktan korkmalıyım.